آیا چشم‌های انسان قادر به مشاهده انبساط سحابی خرچنگ هستند؟ «سحابی خرچنگ» (Crab Nebula) در فهرست اجرام مسیه با عنوان M1 آورده شده است و اولین جرم در این فهرست مشهور محسوب می‌شود که «ستاره دنباله‌دار» (Comets) نیست. در حقیقت، سحابی خرچنگ که اکنون به عنوان «بقایای ابرنواختر» (Supernova Remnant) شناخته می‌شود، ابری از زباله‌های فضایی ناشی از انفجار یک ستاره بزرگ است. تولد خشن سحابی خرچنگ توسط اخترشناسان در سال ۱۵۰۴ میلادی رصد شده است.
این سحابی همچنان با نرخ ۱,۰۰۰ کیلومتر در ثانیه، در حال انبساط است. انبساط به وقوع پیوسته در طول دهه گذشته، در این ویدئوی زمان‌گریز ثبت و مستند شده است. از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷ میلادی، تصاویری با یک تلسکوپ و دوربین از رصدخانه‌ای در استرالیا گرفته شده است که برای ساخت این ویدئو از آن‌ها استفاده شده است.
در ویدئو، ۱۰ تصویر نشانگر ۳۲ ساعت از کل زمان یکپارچگی هستند. قاب‌های تصویر پردازش شده، حتی تشعشعات پویای پیرامون انبساط باورنکردنی سحابی خرچنگ را نیز آشکار می‌سازند. سحابی خرچنگ در حدود ۶,۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله و در «صورت فلکی گاو» (Constellation Taurus) قرار دارد.
اگر نوشته بالا برای شما مفید بوده است، آموزش‌های زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:
- مجموعه آموزش‌های فیزیک
- آموزش مقدماتی نجوم – نجوم باستان تا کیهان شناسی
- مجموعه آموزش‌های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)
- سیاه‌چاله چیست؟ — به زبان ساده
- تبخیر سیاه‌چاله — به زبان ساده
- کرم چاله — به زبان ساده
- برای مشاهده دیگر مطالب نجوم مجله فرادرس، کلیک کنید.
