آشنایی با زمانهای انگلیسی میتواند شما را در درک بهتر گرامر کمک کند. زیرا یکی از مهمترین مباحث گرامری، آشنایی با انواع زمانهاست که در حال کلی به سه دسته گذشته، حال و آینده تقسیم میشوند. در این آموزش قصد داریم به گرامر Present Perfect اشاره کنیم که یکی از زمانهای کاربردی در مکالمههای روزمره و در نوشتار انگلیسی است.
فهرست مطالب این نوشته
گرامر Present Perfect
فرض کنید ظهر از سر کار به خانه برگشتهاید. وقتی وارد آشپزخانه میشوید، متوجه بشقابی روی میز میشوید که غذای داخل آن خورده شده است. اما کسی در آنجا نیست. با خود فکر میکنید که حتماً کسی در منزل بوده و شاید همین چند لحظه پیش از منزل خارج شده است.
آن شخص در حال حاضر دیگر در آشپزخانه نیست، غذا هم نمیخورد، اما از روی بشقاب کثیفی که روی میز است، میتوانید تشخیص دهید که شخصی در منزل بوده و ناهارش را هم خورده است. در واقع عمل غذا خوردن در گذشته شروع شده و در گذشته هم تمام شده است، اما آثار و نشانههایی از آن باقی مانده که بهنوعی آن را به زمان حال مرتبط میکند. بنابراین، با خود میگوییم «کسی در منزل بوده و ناهارش را خورده است.»
همانطور که مشاهده میکنید، فعل جمله ما به صورت «بوده است» صرف شده است. این فعل را در زبان فارسی «حال کامل» یا «ماضی نقلی» مینامند و در زبان انگلیسی به آن گرامر Present Perfect میگوییم. در جدول زیر میتوانید صرف فعل «بودن» را برای زمان حال کامل در زبان فارسی مشاهده کنید.
صرف فعل بودن برای زمان حال کامل
بودهام
بودهایم
بودهای
بودهاید
بوده است
بودهاند
در زبان انگلیسی برای ساختن فعل حال کامل، از «Have/Has + p.p» استفاده میکنیم. «have» یا «has» با توجه به فاعل جمله تغییر میکند. برای ضمایر فاعلی «I/You/We/They» از «have» و برای ضمایر فاعلی «He/She/It» از «has» کمک میگیریم. در جدول زیر میتوانید صرف فعل «be» به معنای «بودن» را برای تمام ضمایر فاعلی مشاهده کنید.
صرف فعل be برای زمان حال کامل
We have been
I have been
You have been (Plural)
(Singular) You have been
They have been
He has been
She has been
It has been
«p.p» نیز مخفف «Past Participle» است که به عنوان شکل سوم فعل شناخته شده است. برای برخی از فعلها، شکل سوم فعل با افزودن «ed» یا «d» به انتهای فعل شکل میگیرد که به آنها «افعال باقاعده» (Regular verbs) میگویند. اما برای برخی دیگر، شکل سوم فعل به طور کل تغییر میکند. به این دسته از فعلها، چون از قانون خاصی تبعیت نمیکنند، «افعال بیقاعده» (Irregular Verbs) گفته میشود که تعداد آنها در زبان انگلیسی کم نیست، مانند «eat» که شکل سوم آن «eaten» است.
در مجموع، اگر بخواهیم توضیح مختصری درباره گرامر Present Perfect بدهیم، باید بگوییم که این زمان برای توصیف عملی به کار میرود که در گذشته شروع شده و در همان گذشته پایان یافته است. اما اثر آن تا زمان حال ادامه داشته است و در واقع ردپایی از خود در زمان حال به جا گذاشته است.
ازطرفی، ممکن است زمان حال کامل برای توصیف عملی به کار برود که در زمان گذشته شروع شده و همچنان نیز ادامهدارد. هدف از این آموزش، توضیح کامل ساختار گرامر Present Perfect و انواع کاربردهای آن در موقعیتهای مختلف است. همچنین به نکات مهمی در خصوص استفاده از این گرامر اشاره خواهیم کرد.
ساختار گرامر Present Perfect
فرمول گرامر Present Perfect به ساختار فعل جمله بستگی دارد. برای جملات مثبت، فرمول جمله زمان حال کامل به صورت «فاعل + فعل + مفعول» تعریف میشود. بنابراین خواهیم داشت:
Subject + have/has + p.p
در ادامه این فرمول میتوانید از اجزای دیگری نیز استفاده کنید، مانند قیدهای زمانی که مختص حال کامل هستند. به چند مثال زیر توجه کنید تا با ساختار گرامر Present Perfect بیشتر آشنا شوید.
I’ve written three books.
من سه کتاب نوشتهام.
We’ve already seen that movie.
ما قبلاً آن فیلم را دیدهایم.
Barbara’s forgotten her cell phone.
«باربارا» موبایلش را جا گذاشته است.
He’s just woken up.
او همین چند لحظه پیش از خواب بیدار شده است.
You have said all we need to know.
شما گفتهاید که ما باید در جریان باشیم.
I have written the book.
من آن کتاب را نوشتهام.
They have done the homework.
آنها تکالیف خود را انجام دادهاند.
مثالهای زیر در رابطه با ساختار جملات مثبت بودند. در ادامه به ساختار جملات منفی و سوالی اشاره خواهیم کرد.
ساختار جملات منفی
ساختار جملات منفی حال کامل را میتوانیم به شکل زیر تعریف کنیم:
Subject + have/has + not + p.p
در این ساختار، منفیکننده «not» بعد از «have/has» قرار گرفته است. البته فرمول فوق شکل بلند یا کامل را نشان میدهد. شکل کوتاه جملات منفی که معمولاً در محاوره یا در گفتوگوهای روزمره از آن استفاده میکنیم، به دو صورت زیر تعریف میشود:
Subject + haven't/hasn't +p.p
Subject + 've/'s + not + p.p
به چند مثال در حالتهای منفی توجه کنید که با گرامر Present Prefect ساخته شده است.
I haven’t seen John this week.
من «جان» را این هفته ندیدهام.
Mary hasn’t come to class for the past two days.
«ماری» طی دو روز گذشته به کلاس نیامده است.
She's not seen that movie yet.
او هنوز آن فیلم را ندیده است.
They've not visited Paris yet.
آنها هنوز از پاریس دیدن نکردهاند.
We haven't spoken to our professor.
ما با استاد خود صحبت نکردهایم.
I haven't seen her since two days ago.
من از دو روز پیش او را ندیدهام.
I have not written the letter yet.
من هنوز نامه را ننوشتهام.
She hasn't asked her sister about the birthday present.
او درباره هدیه تولد از خواهرش سوالی نکرده است.
ساختار جملات سوالی
برای ساختن جملات سوالی با گرامر Present Perfect با شکل درست فعل کمکی «have» یا «has» - با توجه به فاعل - جمله را شروع میکنیم. سپس فاعل را بعد از آن میآوریم و سپس فعل اصلی را به صورت «p.p» به کار میبریم. بنابراین، فرمول آن را میتوانیم به صورت زیر تعریف کنیم:
Have you done the job?
آیا آن را کار را انجام دادهای؟
Has she visited her friends?
آیا او دوستانش را ملاقات کرده است؟
کاربرد گرامر Present Perfect
کاربرد زمان حال کامل برای اشاره به عملی است که در گذشته شروع شده و ارتباطی با زمان حال دارد. به طور کلی میتوان مهمترین کاربردهای آن را به موارد زیر تقسیمبندی کرد.
برای بیان تجربیات گذشته
از زمان حال کامل برای صحبت کردن درباره تجربیات خود در گذشته تا به امروز میتوانیم صحبت کنیم. در این حالت، زمان دقیقی که کاری را تجربه کردهایم، اهمیتی ندارد. فرض کنید میخواهیم درباره تجربه خود از تئاتر موزیکال صحبت کنیم. در این صورت، مثالهای زیر را مطرح میکنیم.
And I’ve seen ‘Buddy’ and I’ve seen ‘Starlight Express’ in London. And I want to see ‘Phantom of the Opera’ next.
و من «Buddy» و «Starlight Express» را در لندن دیدهام. و میخواهم «Phantom of the Opera» را بعد از آن ببینم.
We’re going to Wagamama’s for dinner tonight. I’ve been there a couple of times before.
ما قرار است امشب برای شام به «Wagamama» برویم. من دو سه باری آنجا بودهام.
درست است که برای حال کامل به زمان مشخصی اشاره نمیکنیم، اما اغلب از قیدهای زمان بخصوصی برای توصیف عمل کمک میگیریم، مانند قیدهای زیر:
ever
never
before
in my life
so far
up until now
به دو مثال زیر و قیدهای زمان آنها توجه کنید.
We haven’t metbefore, have we?
ما قبلاً همدیگر را ملاقات نکردهایم، درست است؟
They’ve sold 110 cars so far.
آنها تا این لحظه ۱۱۰ ماشین فروختهاند.
از «ever» و «never» و «not...ever» نیز برای صحبت کردن درباره تجربیات خود استفاده میکنیم، مانند مثالهای زیر:
It was the worst performance we have ever seen.
آن بدترین اجرایی بود که تا به حال دیده بودیم.
Have you evertried to write your name and address with your left hand?
آیا سعی کردهای نام و نشانیات را با دست چپ بنویسی؟
She’s never said sorry for what she did.
او هیچوقت برای کاری که انجام داد ابراز تأسف نکرده است.
از زمان حال کامل، اغلب برای بیان تجربیات منحصربهفرد خود همراه با «صفات برتر» (Superlative Adjectives) استفاده میکنیم، مانند مثالهای زیر:
I felt the happiestI have ever felt. My first Olympic final; the bronze medal; a European record of 9.97 seconds.
تا به حال اینقدر احساس خوشحالی نکرده بودم. اولین فینال المپیک من؛ مدال برنز؛ رکورد اروپا در ۹٬۹۷ ثانیه.
The dome of the Blue Mosque at Isfahan is the most beautiful building I have ever seen.
گنبد مسجد کبود اصفهان، زیباترین بنایی است که تا به حال دیدهام.
It was the best decisionI have ever made in my life.
این بهترین تصمیمی بود که در زندگیام گرفتم.
It’s the worst sports program I have ever seen and the first I haveever turnedoff.
این بدترین برنامه ورزشی است که تا به حال دیدهام و اولین برنامهای است که خاموش کردهام.
همچنین از حال کامل میتوانیم زمانی استفاده کنیم که درباره رویدادی حرف میزنیم که به تازگی رخ داده یا به طور مداوم در حال رخ دادن است، مانند مثال زیر:
That’s the first time I’ve seen you get angry.
این اولین باری است که من شما را عصبانی میبینم.
برای توصیف رویدادهایی که در گذشته کامل شده است
یکی دیگر از کاربردهای گرامر Present Perfect برای صحبت کردن درباره رویدادی است که در گذشته تمام شده یا همین چند لحظه پیش در گذشته کامل شده است. اما در هر صورت چیزی که اهمیت دارد این است که به زمان مشخصی اشاره نمیکنیم. اغلب از کلمههایی مانند «just» یا «recently» برای صحبت کردن درباره واقعهای کمک میگیریم که مدت زمان کوتاهی قبل از آنکه درباره عملی صحبت کنیم، پایان یافتهاند. مانند مثالهای زیر:
What’s this? What’s just happened?
این چیست؟ چه اتفاقی افتاده است؟
The company employs around 400 staff and has recently opened an office in the UK.
شرکت حدود ۴۰۰ نیرو استخدام میکند و بهتازگی دفتری در لندن افتتاح کرده است.
Niki and John have just come back from a week in Spain.
«نیکی» و «جان» همین چند وقت پیش از سفر یکهفتهای خود از اسپانیا برگشتند.
برای توصیف رویدادهای گذشته با نتیجهای در زمان حال
از زمان حال کامل در مواقعی استفاده میکنیم که عملی در زمان گذشته انجام شده باشد اما نتیجه یا اثری در زمان حال داشته باشد، مانند مثال زیر:
She’s broken her arm in two places.
دستش از دو جا شکسته است.
(هنوز هم دستش شکسته است.)
Why haven’t you dressed in something warmer?
چرا لباس گرمتر نپوشیدهای؟
(قبلاً لباست را پوشیدهای، اما برای الآن به اندازه کافی گرم نیستند.)
A fire has broken out at a disused hotel on the seafront.
آتشسوزی در هتلی غیرقابلاستفاده در کنار دریا رخ داده است.
(آتشسوزی همچنان ادامه دارد؛ میتواند حادثهای باشد که اخیراً رخ داده است.)
Your flowers haven’t arrived.
گلهای شما هنوز نرسیدهاند.
(گلهای شما اینجا نیستند؛ قرار بود قبلتر از اینها برسند.)
کاربرد برخی از کلمات برای حال کامل در انگلیسی
همانطور که در بخش ابتدایی این مقاله اشاره شد، برخی از کلمات به عنوان مشخصههای زمانهای انگلیسی در نظر گرفته شدهاند. به این معنی که به محض دیدن آنها میتوانیم تشخیص دهیم که چه زمانی را باید به کار ببریم یا از چه زمانی استفاده شده است. به این کلمهها «Signal Words» میگویند. زمان حال کامل نیز مشخصهها یا همان «Signal Words» خودش را دارد که در ادامه کاربرد تکتک آنها را به صورت جداگانه توضیح خواهیم داد.
کاربرد Time + for and since
از گرامر Present Perfect همراه با قیدهای زمان «since» و «for» برای صحبت کردن درباره موقعیتی در زمان حال استفاده میکنیم که در زمان مشخصی در گذشته شروع شده و همچنان هم ادامه دارد. در واقع به کمک این دو قید، گریزی به گذشته میزنیم و اثر آن را تا زمان حال بررسی میکنیم. به دو مثال زیر توجه کنید.
That house on the corner has been empty for three years.
Not: …since three years.
آن خانه سر نبش، سه سال خالی مانده است.
(«for» در این مثال به مدت زمان اشاره دارد.)
That house on the corner has been empty since 2006.
Not: …for 2006.
آن خانه سر نبش، از سال ۲۰۰۰۶ خالی مانده است.
(«since» در این مثال به مقطع زمانی اشاره دارد که از آن زمان تا به امروز عمل ادامه داشته است.)
چون «for» به مدت زمان انجام عمل از گذشته تا زمان حال اشاره میکند، معمولاً با کلمههای زیر به کار میرود:
three years
four hours
ages
a long time
months
years
و «since» که از زمان مشخصی تا به امروز را مدنظر دارد، همراه با کلمههای زیر به کار میرود:
last Monday
last year
1987
yesterday
April
two days ago
کاربرد How long
از «how long» معمولاً همراه با «since» و «for» برای پاسخ دادن به پرسشهایی استفاده میکنیم که به مدت زمان اشاره دارد. «how long» به معنی «چه مدت» است و به همین دلیل برای زمان حال کامل به کار میرود. از این کلمه معمولاً برای پرسیدن درباره حالت یا فعالیت استفاده میکنیم، مانند مثال زیر:
A: How long have you worked there?
B: Since 21 August. So for about four months.
A: چند وقت است که آنجا کار کردهای؟
B: از ۲۱ آگوست. تا کنون حدود ۴ ماه است.
کاربرد Yet
از «yet» همراه با زمان حال کامل، بیشتر در جملات سوالی و منفی استفاده میکنیم تا به چیزهایی اشاره کنیم که تصمیم داریم در آینده انجام دهیم اما هنوز انجام نشدهاند. «yet» به معنای «هنوز» است و معمولاً در انتهای جمله پرسشی یا منفی به کار میرود. به مثالهای زیر توجه کنید تا کاربرد آن را بهتر متوجه شوید.
Don’t wash up that cup. I haven’t finished my coffee yet.
(I intend to finish it.)
آن فنجان را نشور. من هنوز قهوهام را تمام نکردهام.
از «already» و Present Perfect برای اشاره به چیزی استفاده میکنیم که تأکید آن بر این است که عمل خیلی وقت پیش انجام شده است، معمولاً قبل از زمان انتظار. به مثالهای زیر دقت کنید تا با کاربرد «already» بیشتر آشنا شوید.
I’ve already booked my flight home.
من از خیلی وقت پیش بلیت برگشت به خانه را رزرو کردهام.
A: Will you go and clean your teeth!
B: I’ve already cleaned them.
A: ممکن است بروی و دندانهایت را تمیز کنی!
B: خیلی وقت است که تمیزشان کردهام.
از «just» برای اشاره به عملی استفاده میکنیم که در زمان گذشته شروع شده و همین چند لحظه پیش تمام شده است. در واقع، تفاوت «already» و «just» در این است که «already» به عملی اشاره دارد که خیلی وقت پیش انجام شده است، درحالیکه «just» عملی را توصیف میکند که اندکی قبل از صحبت کردن درمورد آن تمام شده است.
He has just arrived.
او همین چند لحظه پیش رسید.
A: Would you like some salad?
B: No, thanks. I've just had some.
A: سالاد میل دارید؟
B: نه، ممنون. همین چند لحظه پیش خوردم.
در انگلیسی آمریکایی، معمولاً بهجای حال کامل از گذشته ساده با «already» و «yet» استفاده میشود. در جدول زیر میتوانید مثالهای را با هم مقایسه کنید.
British English
America English
Have you eaten (yet)?
Did you eat (yet)?
Have you finished (already)?
Did you finish (already)?
کاربرد Still
از «still» و Present Perfect زمانی استفاده میکنیم که میخواهیم بر عملی تأکید داشته باشیم که انتظار میرود اتفاق افتاده باشد، اما هنوز رخ نداده است، مانند مثال زیر:
She still hasn’t said sorry to me.
او هنوز به من نگفته که متأسف است.
I feel really tired. I still haven’t recovered from the jet lag.
احساس میکنم خیلی خستهام. هنوز از خستگی پرواز خلاص نشدهام.
کاربرد Ever و Never
یکی از مشخصههای زمان حال کامل، «ever» و «never» در جمله است. البته برای زمانهای دیگری مانند «حال ساده» (Present simple) یا «گذشته کامل» (Past Perfect) نیز به کار میرود، اما بیشترین کاربرد را در گرامر Present Perfect دارد. به همین دلیل در ادامه این مطلب به بررسی هر یک از آنها میپردازیم.
«ever» به معنای «تا حالا» یا «هیچوقت» است و از آن بیشتر برای جملات پرسشی استفاده میکنیم و جایگاه آن بین فاعل و «p.p» است، مانند مثالهای زیر:
Have you ever been to Japan?
تا حالا به ژاپن رفتهای؟
Has she ever seen "Life is Beautiful"?
او هیچوقت فیلم «زندگی زیباست» را دیده است؟
Have they ever ridden a motorcycle?
تا به حال سوار موتورسیکلت شدهاند؟
Has Jason ever failed a test?
«جیسون» تا حالا در امتحان مردود شده است؟
بنابراین استفاده از «ever» در جملات مثبت رایج نیست، البته در برخی موارد میتوانیم از آن در جملات مثبت نیز استفاده کنیم، مانند زمانی که جملهای با «صفت برتر» (Superlatives) را به کار میبریم تا بر متفاوت بودن شخص یا شیء یا مکان در مقایسه با موارد دیگر تأکید داشته باشیم. به مثالهای زیر توجه کنید.
I’ve ever been to Japan. (نادرست)
I’ve been to Japan. (درست)
من به ژاپن رفتهام.
This is the most expensive car I've ever seen.
این گرانترین ماشینی است که تا به حال دیدهام.
(در این مثال، «ever» در جمله مثبت به کار رفته و درست است.)
That was the most terrible dish I've ever tried.
آن بدترین غذایی بود که تا به حال امتحان کردهام.
(در این مثال، «ever» در جمله مثبت به کار رفته و درست است.)
از «never» اما در جملههای خبری استفاده میکنیم. برای ساختن این جملهها نیازی به منفیکننده «not» نیست، زیرا کلمه «never» بهتنهایی بار منفی دارد. به مثالهای زیر و شکل درست و نادرست آنها دقت کنید.
My sister has never seen Titanic.
Not: My sister hasn't never seen Titanic.
خواهر من هیچوقت [فیلم] «تایتانیک» را ندیده است.
My sister hasn’t seen Titanic.
Not: My sister hasn’t never seen Titanic.
خواهرم تایتانیک را ندیده است.
نکته: در حالت منفی میتوانیم «ever» را با منفیکننده «not» بیاوریم، مانند مثال زیر: